Dag 54: Penang 8-5-2003

Om 9.00 zouden we met de bus vertrekken, maar met het Maleisisch half uurtje werd het 9.30 uur. Na 2,5 uur stopten we bij een busstation en kwamen er een paar oude Chinese oma's in de bus die meteen gezellig de rugleuningen naar achteren gooiden. Conclusie: een hete lange busreis van ongeveer 7 uur met je benen in je nek met op de tv een thaise film en een chauffeur die zijn lenzen verkeerdom in had. Claudia had al een reistabletje in genomen maar had er beter vijf in kunnen nemen. In één zin: een geweldige ervaring waar 'nu even niet' op zaten te wachten! Daarna een stadsbus genomen die ons bij het verkeerde guesthoue afzetten. Toen met een zware rugzak in de brandende hitte naar ons geplande guesthouse gelopen. Hier (Mrs. Low's Guesthouse) werden we ook niet erg vrolijk. Een klein vies hokje met gratis muggen en spinnen (en hopelijk geen bedluizen!) en een vieze gezamenlijke wc en douche. Maar we mochten wel gebruik maken van hun "geweldige" (lees hier 'oude vieze') keuken. Dat was wel aardig!? Wat wensen we ons nog meer? En dat voor slechts RM 25 (+/- 6 Euro). Geen cent te veel..! Hadden we jullie trouwens al eens verteld hoe fijn we het rondreizen vinden? Och ja, soms zit het mee en soms zit je veel te lang in een yoga houding in een warme bus en heb je ook nog een geweldig guesthouse. Morgen gaan we eerst lekker zwemmen en zonnen en daarna een ander guesthouse zoeken. Jullie horen morgen wel of we 's nachts nog beestjes zijn tegengekomen. Selemat Malang (welterusten). Allah, allah, ballah, heaaaaa. "O nee, ook dat nog!", zegt Tom. Gaan we net slapen, gaat de meneer van de moskee nog even publiekelijk een gebedje zingen. Een slaapliedje was het in ieder geval niet. Je zou zeggen dat we daar geen last van hebben. Maar meneer moskee "zingt" met microfoon! (ha, ha). Het is vandaag zo'n Kilo-Utrecht-Tango dag dat het gewoon grappig begint te worden!