Leuke gesprekjes........

De laatste dagen zaten we met onze gedachten niet meer hier in het heerlijke Azië, maar ergens ver hier vandaan (waar het volgens de laatste berichten ook lekker weer is).
Om onze gedachten te verzetten hadden we de laatste dagen allemaal leuke tripjes ingepland.
We genieten weer van de kleine dingen hier en nu weten we ook weer wáárom we hier naar toe zijn gegaan!
En ondertussen hebben we nog een paar leuke gesprekjes met de kindjes gehad,waar we een Big smile van op onze gezicht krijgen!! :-)..................

Op een morgen zitten we lekker aan het ontbijt zegt Luca ineens:”mama ik weet hoe jullie mij gemaakt hebben!” .
Ik denk sh*t, ….begint dat nou al?!, maar ik wacht zijn antwoord rustig af.
Luca zegt:” van Lego!....jullie hebben mij van Lego gemaakt hé mama?.
Ik begin hard te lachen en ik vraag hem hoe hij aan deze “wijsheid” komt.
Luca zegt dan: “van papa!!....papa vertelde dat je alles van lego kon maken, dus dan hebben jullie mij ook van Lego gemaakt hé?”.
Ik vertel hem dat hij niet van Lego is gemaakt en hoopte dat hij met dat antwoord tevreden was.
Maar zoals ik al verwachte kwam er nog een vraag: (van wie zal hij dat toch hebben!!) ”hoe ben ik dan gemaakt mama?” vraagt Luca.
Ik zeg héél tactische: “vraag maar aan papa!” (gni,gni) die kan jouw dat héél goed uitleggen!
Tom kijkt mij verbaasd aan en ik zie aan zijn gezicht dat hij snel iets aan het verzinnen is.
Na even nadenken zegt Tom dan:” jij bent als een klein beestje in mama's buik terecht gekomen!” (ik denk gadverdamme hoe verzin je het!!).
Tom merkt aan Luca en mij dat dit wel een beetje ranzig klinkt, dus hij maakt er maar snel een eitje van en dat eitje groeide groter en groter en toen werd jij geboren (alsof ik een broedkip ben, die een ei heeft gelegd!?).
Ik probeer snel de “schade” te beperken en zeg dan tegen Luca: “wij wilden heel graag een lief jongentje hebben en toen kregen wij jouw!
Luca hoort alleen “lief jongetje” en daar is hij voor nu héél tevreden mee en Tom moet toch maar eens even snel een ander verhaal verzinnen dan het verhaal van “ de kip en het ei!!”.....



Luca gaat tegenwoordig 4 dagen van 9:00 tot 14:30 naar school en krijgt elke schooldag een half uur privé les Engels van zijn juf.
Nou merken wij dat hij steeds beter Engels begint te praten en ook al hele zinnen kan zeggen, maar soms is het ook wel héél erg fijn dat Nederlands zijn moedertaal is (het zorgt er vaak voor dat je je niet zó vaak hoeft te schamen!!).....

Luca, Indy en ik staan in de lift, de lift stopt en er stapt een Aziatische mevrouw naar binnen.
Luca kijkt de vrouw doordringend aan en ik zie aan zijn gezicht dat hij iets aan het bedenken is en hij vraagt aan mij (gelukkig in het Nederlands):” mama, is dat een meneer?” ik zeg:” nee dat is een mevrouw” en ik probeer hem af te lijden met “hoe was het op school vragen”.
Maar hij is niet tevreden met dit antwoord en kijkt de vrouw ongegeneerd aan en zegt dan weer hard:”néé mama, dat is écht een meneer!!” (ondertussen is Indy ook nieuwsgierig geworden en begint de mevrouw ook aan te staren) ik zeg op een rustige toon dat het écht een mevrouw is en dat hij op moet houden met staren.
Maar net als de vrouw uit wil stappen roept hij kei hard terwijl hij naar de mevrouw haar kin wijst:” kijk mama die meneer heeft een baard!!”, ...de vrouw weet bij god niet waar we het over hebben (haleluja!!) en ze zegt nog even tegen mij hoe “cúte” de kindjes zijn (de schat!)
Ik probeer ondertussen mijn lach in te houden en zeg maar wijselijk tegen Luca dat die mevrouw zich waarschijnlijk vergeten is te scheren (je ziet hier heel vaak vrouwen of mannen lopen met extreem lange haren die uit een pukkel op de kin of hals komen, waarom ze er die niet af halen dat mag Joost weten!.........trouwens mocht Joost het weten dan horen we dat graag! ;-) )
We lopen alle drie lachend naar buiten en nadat ik Luca beloof dat ik mijzelf wel zal scheren als ik van die lange haren op mijn kin zou krijgen, is hij tevreden en verteld dan eindelijk hoe het op school was geweest.....



Over “Engels” gesproken!!........
Tom is op zijn werk en belt mij lachend op en zegt:”Clau ik heb weer een enórme blunder gemaakt!”(zal wel in de familie zitten ;-) ).
En al lachend verteld Tom dat hij een e-mail had gekregen van iemand van het werk die met een probleem zat over een project en hij vroeg of Tom er even naar wilde kijken (nou moet ik erbij vertellen dat er meerdere mensen op kopie stonden!!).
Tom stuurde een e-mail terug met het volgende:
Hi …........
Maybe we can we shit together, and go through this together to see what the problem is?.
Tom las ondertussen nog even zijn mailtje door die hij net verstuurd had en lag helemaal in een deuk.
Want hij was er achter gekomen dat er “shit” stond ipv “sit” en het grappige was, dat dit keer ook wéér iedereen op kopie stond!.
En voordat hij er een mail achteraan kon sturen kreeg hij al weer een reactie terug waarin stond:”
Hi Tom,
Sorry...can't accept your offer....maybe someone else can...
But we can certainly sit together to go through it!!
En natuurlijk kreeg hij van alle mensen die op kopie stonden ook nog een leuke reacties terug!!.........


Jullie snappen wel dat ik niet alle blunders van ons hier op de website zet, om de reputatie van onze familie nog enigszins een béétje hoog te houden!! ;-)
Maar zoals jullie kunnen lezen, voelen we ons nog steeds erg thuis hier en schamen wij ons (nog steeds) nergens voor.
Ik kreeg laatst nog een mooi compliment van iemand hier die tegen mij zei: “het is altijd erg leuk om te zien hoeveel plezier jullie met de kindjes hebben, jullie hebben altijd de grootste lol samen!!”
Toen bedacht ik me weer dat we daarom ook hier waren!...om te genieten! En dat doen we zeker Genieten met een grote G!!.............