Kom ga mee naar Snorkelland......
Door: Claudia
Blijf op de hoogte en volg Claudia
12 Juli 2012 | Thailand, Bangkok
We zitten nog steeds op het eilandje Ko tao, het beviel ons zo goed dat we er maar een paar dagen achteraan geplakt hebben.
Ko tao is een klein eilandje waar wij in 2003 ons duikbrevet hebben gehaald en waar je het strand overdag bijna voor jezelf hebt omdat iedereen aan het duiken is .
De eerste dagen bleven we een beetje rond het zwembad hangen en genoten we gewoon van het "niks moet" gevoel.
Het strand loopt zo langzaam in de zee af, dat je eerst meters moet lopen voordat je er tot je knieen instaat.
Luca en ik kunnen uren in de branding zitten om elkaar onder te smeren met modder en ondertussen fantaseren we over een onbewoond eiland waar we zelf de vis moeten vangen om te overleven.
Dus sluipen wij besmeerd onder de modder heel stil door het water om dan als een dolle achter de eerste de beste vis aan te gaan die we tegen komen en hebben we de grootste lol.
Met de blote hand is het ons niet gelukt, maar met behulp van een t'shirt hadden we eindelijk een Nemo te pakken.
Wij vonden het zo zielig dat we hem maar weer snel vrij hebben gelaten en toch maar voor de muslie met fruit en yoghurt zijn gegaan bij ons favoriete restaurantje "Big fish" waar we regelmatig te vinden waren.
Ondertussen is Indy de hele dag niet weg te slaan uit het zwembad waar ze het liefst van links naar rechts wordt gegooid door papa.
's Middags gingen we met z'n vieren op zoek naar mooie schelpen en geld die de piraten toevallig verloren hadden.
Het leek mij wel een leuk idee als de kindjes "toevallig" geld zouden vinden, dus met 2 geldstukken in mijn bikinihesje verstopt gingen we de zee in.
Nou is de kunst om het geldstuk in de handen van de kindjes te krijgen zonder dat ze in de gaten hebben dat wij het daar neer hadden gelegd.
Bij Luca ging dat vrij makkelijk die had alleen maar zijn ogen op het geld gericht.
Maar bij Indy ging het wat moeizamer en elke keer dat ik het geld stuk ergens neerlegde ging zij er opstaan en was ik weer een tijdje zoet met het zoeken van de munt en had ik ondertussen niet alleen een munt stuk in mijn hand maar ook een crabje (ieks).
Maar even later was het zover en had ik twee blije kindjes die hun eigen piraten muntstuk hadden gevonden.
Vanuit ons huisje hebben we uitzicht op een ander mooi strandje genaamd Shark bay waar we wel eens naartoe wilden gaan.
Na even navragen konden wij daar voor 5,- euro wel met een klein bootje naar toe worden gebracht.
Ik heb het helemaal niet zo op kleine bootjes maar omdat Tom zei " de zee is zo lekker rustig en achter de rotsen zie je het strand al!" Vond ik het prima.
Even later klimmen wij met z'n 4tjes in het bootje en ondertussen gooide de bestuurder er ook 3 life jackets in (dat zet je natuurlijk al aan het denken!) en vol goede moed gingen we de zee op.
Maar toen we de rotsten naderden zei Tom ineens: "hmm, het is toch wel iets verder dan ik dacht en de golven zijn ook wel iets hoger!" En dat had ik ondertussen natuurlijk ook al gemerkt.
Daar zaten we dan met 2 kleine kindjes op zee, de golven gingen net zo hoog als het bootje en papa zei maar steeds tegen de kindjes "leuk he zo'n boot tochtje? Dit had je in Nederland nooit mee gemaakt!".
En ik dacht maar, "ongelooflijke #@&$@", mooi dat ik jou nooit meer geloof! Ondertussen probeerde ik als een boer met kiespijn te glimlachen naar de kindjes want in paniek raken met de kindjes erbij is natuurlijk niet zo'n goed idee.
Na een hele lange 20 minuten hadden we eindelijk vaste grond onder de voeten en ik moet zeggen het uitzicht was adembenemend zo mooi.
Er waren maar een paar houten hutjes en een geweldig mooi wit strand met zo'n helder water dat je de vissen kon zien zwemmen.
"Ik moet plassen", zei Indy. Hhmm dat is niet zo handig, ik zie zo snel geen toilet zei Tom.
"Kom maar, dan plas je maar een keer in zee", zei ik.
Indy keek me aan alsof ik niet normaal was, "ik ga niet in zee plassen mama" zei ze "dat is vies", ....daar gaat je opvoeding dacht ik.
"Voor deze keer mag je gewoon in het water plassen" zei ik en Indy liep tot aan haar enkels in het water en wilde haar zwembroek uitdoen.
Ik moest erg lachen en zei dat het misschien beter was om haar broek aan te laten en verder de zee in te lopen.
Indy vond het maar erg vreemd en keek steeds om zich heen of niemad het zag, maar nadat ik haar gerust gesteld had dat niemand het in de zee zou merken was alles weer prima.
Ondertussen was luca al met Tom aan het snorkelen geslagen en genoten ze van de vele kleurrijke vissen.
Tom had wel gemerkt dat de grotere zwarte vissen vrij brutaal waren en voordat hij er erg in had beet er al een in z'n teen.
De hele middag hebben we gevuld met snorkelen en omdat indy ook een eigen snorkelset had gekregen waren Indy en luca snorkel buddies en genoten ze samen van de nieuwe ervaring op zee.
Tom is alleen wat verder de zee opgegaan en heeft zelfs een grote schilpad gezien wat natuurlijk super leuk was.
De terugweg zijn we maar met een pickup truck terug gereden en omdat we geen rugleuning hadden achterop zo'n truck moesten we ons goed vasthouden en moest ik Luca wel even duidelijk maken dat zoiets alleen in Azie mag en dat dit in Nederland niet zou mogen van de politie (en van ons :-) ).
De volgende dag zijn we nog even gaan shoppen en hebben we voor de kindjes nog wat kleren gekocht.
's Avond gingen we weer op zoek naar de gele noodles die ze hier "mama noodles" noemen want daar zijn de kindjes gek op en het liefst met garnalen.
Wat een luxe toch om 4 weken niet te hoeven koken en zo'n heerlijke gerechten (green / yellow curry met witte rijst) te mogen eten.
Ondertussen leren de kindjes weer wat Thaise woordjes en proberen ze hun Engels weer wat op te krikken.
Morgen vertrekken we voor 7 dagen naar Koh Phangan, dat is een beetje het backpackers eiland, waar het woord "relax" en "why not?" elke dag wel een keer voorbij komt.
Maar eerst maar weer eens de rugzakken inpakken en de boottocht van 1,5 uur proberen te overleven......
Ko tao is een klein eilandje waar wij in 2003 ons duikbrevet hebben gehaald en waar je het strand overdag bijna voor jezelf hebt omdat iedereen aan het duiken is .
De eerste dagen bleven we een beetje rond het zwembad hangen en genoten we gewoon van het "niks moet" gevoel.
Het strand loopt zo langzaam in de zee af, dat je eerst meters moet lopen voordat je er tot je knieen instaat.
Luca en ik kunnen uren in de branding zitten om elkaar onder te smeren met modder en ondertussen fantaseren we over een onbewoond eiland waar we zelf de vis moeten vangen om te overleven.
Dus sluipen wij besmeerd onder de modder heel stil door het water om dan als een dolle achter de eerste de beste vis aan te gaan die we tegen komen en hebben we de grootste lol.
Met de blote hand is het ons niet gelukt, maar met behulp van een t'shirt hadden we eindelijk een Nemo te pakken.
Wij vonden het zo zielig dat we hem maar weer snel vrij hebben gelaten en toch maar voor de muslie met fruit en yoghurt zijn gegaan bij ons favoriete restaurantje "Big fish" waar we regelmatig te vinden waren.
Ondertussen is Indy de hele dag niet weg te slaan uit het zwembad waar ze het liefst van links naar rechts wordt gegooid door papa.
's Middags gingen we met z'n vieren op zoek naar mooie schelpen en geld die de piraten toevallig verloren hadden.
Het leek mij wel een leuk idee als de kindjes "toevallig" geld zouden vinden, dus met 2 geldstukken in mijn bikinihesje verstopt gingen we de zee in.
Nou is de kunst om het geldstuk in de handen van de kindjes te krijgen zonder dat ze in de gaten hebben dat wij het daar neer hadden gelegd.
Bij Luca ging dat vrij makkelijk die had alleen maar zijn ogen op het geld gericht.
Maar bij Indy ging het wat moeizamer en elke keer dat ik het geld stuk ergens neerlegde ging zij er opstaan en was ik weer een tijdje zoet met het zoeken van de munt en had ik ondertussen niet alleen een munt stuk in mijn hand maar ook een crabje (ieks).
Maar even later was het zover en had ik twee blije kindjes die hun eigen piraten muntstuk hadden gevonden.
Vanuit ons huisje hebben we uitzicht op een ander mooi strandje genaamd Shark bay waar we wel eens naartoe wilden gaan.
Na even navragen konden wij daar voor 5,- euro wel met een klein bootje naar toe worden gebracht.
Ik heb het helemaal niet zo op kleine bootjes maar omdat Tom zei " de zee is zo lekker rustig en achter de rotsen zie je het strand al!" Vond ik het prima.
Even later klimmen wij met z'n 4tjes in het bootje en ondertussen gooide de bestuurder er ook 3 life jackets in (dat zet je natuurlijk al aan het denken!) en vol goede moed gingen we de zee op.
Maar toen we de rotsten naderden zei Tom ineens: "hmm, het is toch wel iets verder dan ik dacht en de golven zijn ook wel iets hoger!" En dat had ik ondertussen natuurlijk ook al gemerkt.
Daar zaten we dan met 2 kleine kindjes op zee, de golven gingen net zo hoog als het bootje en papa zei maar steeds tegen de kindjes "leuk he zo'n boot tochtje? Dit had je in Nederland nooit mee gemaakt!".
En ik dacht maar, "ongelooflijke #@&$@", mooi dat ik jou nooit meer geloof! Ondertussen probeerde ik als een boer met kiespijn te glimlachen naar de kindjes want in paniek raken met de kindjes erbij is natuurlijk niet zo'n goed idee.
Na een hele lange 20 minuten hadden we eindelijk vaste grond onder de voeten en ik moet zeggen het uitzicht was adembenemend zo mooi.
Er waren maar een paar houten hutjes en een geweldig mooi wit strand met zo'n helder water dat je de vissen kon zien zwemmen.
"Ik moet plassen", zei Indy. Hhmm dat is niet zo handig, ik zie zo snel geen toilet zei Tom.
"Kom maar, dan plas je maar een keer in zee", zei ik.
Indy keek me aan alsof ik niet normaal was, "ik ga niet in zee plassen mama" zei ze "dat is vies", ....daar gaat je opvoeding dacht ik.
"Voor deze keer mag je gewoon in het water plassen" zei ik en Indy liep tot aan haar enkels in het water en wilde haar zwembroek uitdoen.
Ik moest erg lachen en zei dat het misschien beter was om haar broek aan te laten en verder de zee in te lopen.
Indy vond het maar erg vreemd en keek steeds om zich heen of niemad het zag, maar nadat ik haar gerust gesteld had dat niemand het in de zee zou merken was alles weer prima.
Ondertussen was luca al met Tom aan het snorkelen geslagen en genoten ze van de vele kleurrijke vissen.
Tom had wel gemerkt dat de grotere zwarte vissen vrij brutaal waren en voordat hij er erg in had beet er al een in z'n teen.
De hele middag hebben we gevuld met snorkelen en omdat indy ook een eigen snorkelset had gekregen waren Indy en luca snorkel buddies en genoten ze samen van de nieuwe ervaring op zee.
Tom is alleen wat verder de zee opgegaan en heeft zelfs een grote schilpad gezien wat natuurlijk super leuk was.
De terugweg zijn we maar met een pickup truck terug gereden en omdat we geen rugleuning hadden achterop zo'n truck moesten we ons goed vasthouden en moest ik Luca wel even duidelijk maken dat zoiets alleen in Azie mag en dat dit in Nederland niet zou mogen van de politie (en van ons :-) ).
De volgende dag zijn we nog even gaan shoppen en hebben we voor de kindjes nog wat kleren gekocht.
's Avond gingen we weer op zoek naar de gele noodles die ze hier "mama noodles" noemen want daar zijn de kindjes gek op en het liefst met garnalen.
Wat een luxe toch om 4 weken niet te hoeven koken en zo'n heerlijke gerechten (green / yellow curry met witte rijst) te mogen eten.
Ondertussen leren de kindjes weer wat Thaise woordjes en proberen ze hun Engels weer wat op te krikken.
Morgen vertrekken we voor 7 dagen naar Koh Phangan, dat is een beetje het backpackers eiland, waar het woord "relax" en "why not?" elke dag wel een keer voorbij komt.
Maar eerst maar weer eens de rugzakken inpakken en de boottocht van 1,5 uur proberen te overleven......
-
12 Juli 2012 - 08:44
Betsy:
Het klink heel spannend...... Geniet er maar lekker van -
12 Juli 2012 - 16:40
Demaasjes:
Hey stoere ondernemers,
eerst zeggen dat we het weer heerlijk vinden om jullie verhaaltjes te lezen. Maar, misschien heb ik het ergerns gemist, zijn jullie voor vakantie of weer voor een "uitzending" weg! Geweldig iig weer, en die kids maken alles steeds meer mee, geweldig. "Die van ons" zijn nu 4 weken naar nederland bij opa&oma, en wij hebben hier een beetje vakantie. Geniet ervan samen... -
12 Juli 2012 - 16:50
Herman En Thea:
Kan me helemaal inleven in dat heerlijk vrije gevoel.
Jammer dat daar een einde aan moet komen. Maar aan de andere kant, fijn dat jullie dat weer mogen mee maken.
Knuffel XX mam -
13 Juli 2012 - 08:01
Saskia En Martijn:
Nou, het klinkt goed en de foto's ondersteunen dat. Geniet van jullie vakantie! -
13 Juli 2012 - 17:05
Sjaak DMG Opmeter:
Hoi Claudia en gezin,
Ik zie dat jullie weer aan het genieten zijn van een mooie vakantie?Lang niet contact gehad ivm problemen computer.
Is jullie huis helemaal naar wens geworden?Ik hou je reis verslagen in de gaten (omdat je zo leuk schrijft) en geniet van als wat op je pad komt.
Groetjes Sjaak -
14 Juli 2012 - 11:16
Jeffrey En De Rest V:
hoi luca en de rest
wij vonden het ook leuk op onze vakantie maar wij doen niets met modder maar wel visjes vangen in de vijver met glijbaan en we hebben veel gezwommen en we gingen naar de bowling baan waar ik mijn bal op mijn teen liet vallen dom he
jullie hebben wel mooie verhalen mama en ik doen die lezen maar ik hoop toch dat je vlug terug bent kunnen we weer spelen dat mis ik toch wel hoor
nou ga ik mijn tas in pakken en ga vanavond bij opa en oma slapen
en je hebt wel mooie fotos
doe pap en mam en je zus de groetjes
van jeffrey en sharon papa en mama -
17 Juli 2012 - 18:01
Jell:
Heeeeeey reisleider hoe is tie????
Wat een geweldige foto's en zo te zien genieten jullie daar. Wij hebben nu ook helemaal niks te klagen. We hebben vandaag een zee dagje gehad de kindjes waren zo met het zand in de weer dat de zandkorrels op plekken zat wat je net wil weten :-) . Daarna gewoon weer even in ons zwembadje en alles is weer weg. Het was hier vandaag 32 graden met een lekkere zee wind. Goed te doen dus. Alleen mijn decoloté voeld het zonnetjes nu nog, en ik zit binnen??? HI :-) morgen weer een dagje zon. Want ik vindt bruin toch mooier dan roodbruin. :-) geniet nog ff een ander halve week en nog gefeliciteerd met jullie 12 1/2 jaar. Die taart zien we nog wel komen. Een hele dikke xxxxxx van ons allemaal en een extra van Tygo aan Indy. Hij heeft een paar schelpjes gevonden voor haar, natuurlijk te weinig naar z'n zin, maar hier is bijna alleen maar zand en geen schelpen. Dus dat wordt dan een beetje moeilijk zoeken. XXXX -
22 Juli 2012 - 04:23
Bart Elle Vic & Liz:
hi Reizigers!
Goeie Foto's - Dito Verhalen!
Dat ziet er gezellig uit daar, als we 't lezen en de ogen dicht doen is het net of we d'r zelf bij zijn.
Niet vergeten in te smeren he, en ben benieuwd wie er de volgende keer moet plassen...
groetjes en knuffels van
Bart Elle Vic & Liz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
